Het sinterklaasgedicht, een gemiste kans
Sint zat hard te denken wat hij jou zou schenken
Ieder jaar rond 5 december is het vaste prik. Menig schrijver, al dan niet met inspiratie, buigt zich over een opdracht heen. Er moeten gedichten worden geschreven die de Sinterklaas cadeaus moeten vergezellen. De ontvanger van het cadeau krijgt niet alleen een leuk presentje; het moet traditioneel worden vergezeld van een gedicht. Omdat de kunst van het dichten nou eenmaal niet voor iedereen is weggelegd is de Sinterklaastijd voor sommigen een ware kwelling. Veel verder dan de traditionele openingszin ‘Sint zat hard te denken wat hij jou zou schenken’ komt men meestal niet.
Waarom schrijven we eigenlijk Sinterklaasgedichten
Je mag je dan ook afvragen waarom er vandaag de dag Sinterklaasgedichten moeten worden geschreven. Volwassenen hebben hun geloof in de goedheiligman immers allang aan de wilgen gehangen, en ze geloven dus ook niet meer dat er het hele jaar door over hun schouder wordt meegekeken of ze wel met goede zaken bezig zijn in hun leven. Een briefje van Sinterklaas is dus achterhaald wanneer het aan een volwassene wordt gepresenteerd. Het is dan ook leuk om eens te kijken naar de herkomst van het Sinterklaasgedicht zoals we dat vandaag de dag kennen. Het geeft inspiratie voor een origineel Sinterklaasgedicht en het verzekert jou van een vermakelijke avond.
Van Spotrijm tot Sinterklaasgedicht
Al sinds de vroege geschiedenis houdt men zich bezig met het schrijven van gedichten. Het zijn niet altijd gedichten die een hoger poëtisch doel hebben; vaak betreft het ook zogeheten Spotrijmen. Een Spotrijm is eigenlijk – heel plat beschouwd – de ultieme manier om iemand eens flink in het licht te zetten. Je kan op deze manier iemands goede eigenschappen belichten, maar de slechte eigenschappen van iemand anders kan je op deze manier ook eens goed benoemen. De ontvanger van het cadeau is immers verplicht om het hele gedicht voor te lezen, desnoods met het schaamrood op de kaken. Spotrijmen werden in het verleden gebruikt om hooggeplaatsten de les te lezen. De politiek en het gekonkel wat daarin plaatsvond werd beschreven in een spotrijm – anoniem natuurlijk – en veel van die spotrijmen van destijds zijn tegenwoordig nog altijd bewaard. Ze geven een leuk beeld van de politiek en de samenleving van destijds.
Het Sinterklaasgedicht als ‘oudejaarsconference’
Een Sinterklaasgedicht mag je dan ook wel vergelijken met een spotrijm. Het is een geweldige gelegenheid om het afgelopen jaar met de ontvanger van het Sinterklaascadeau door te nemen. Aangezien het jou – als anonieme gever van het cadeau en het gedicht – vrij staat om te vermelden in het Sinterklaasgedicht wat jij maar wil mag je een dergelijk gedicht ook wel zien als een soort oudejaarsconference. Het Sinterklaasgedicht dient natuurlijk in eerste instantie ter vermaak, maar er mag ook zeker een ernstige ondertoon in zitten. Of de ontvanger van het gedicht en het cadeau iets doet met zijn Sinterklaasgedicht is natuurlijk aan hem of haar; feit is wel dat een goed geschreven Sinterklaasgedicht voldoende diepgang geeft aan pakjesavond.